Autor: I LO

Od 1 września 1971 roku do 31 sierpnia 2003 roku, a więc dla wielu klas z trzydziestu dwóch roczników, język polski w I Liceum to były lekcje z Panią Profesor Marią Rewińską. W sali na parterze, położonej tuż obok głównego, dziś już nieistniejącego, wejścia do szkoły, z biało-czarnymi portretami pisarzy wiszącymi po prawej stronie i kolorowymi reprodukcjami obrazów Wyspiańskiego z tyłu,
z ławkami, których część ustawiono w zespoły, co w latach siedemdziesiątych było ciekawą nowością. Podróż przez epoki literackie upływała na czytaniu lektur, sprawdzianach z ich treści, odpytkach na początku lekcji, dyskusjach i pisaniu wypracowań w różnych formach – zwykle klasycznej rozprawki, ale czasem w formie mowy w obronie Antygony lub listu do Jana Kochanowskiego. Ważną częścią edukacji polonistycznej były dla Pani Profesor spotkania z teatrem, dzięki czemu niemal na każdy nowy spektakl Teatru Osterwy chodziła cała szkoła. Jej klasy pisały potem recenzje, głośno odczytywane na lekcjach, co sprzyjało ujawnianiu się literackich i publicystycznych talentów. Klasy humanistyczne miały obowiązek zapoznawania się z prasą literacką, co dla niektórych stało się przyjemnym nawykiem na całe życie.

Pani Profesor gorąco namawiała do udziału w Olimpiadzie Literatury i Języka Polskiego, pozostawiając swoim uczniom wiele swobody w wyborze tematu (przez lata olimpijczycy formułowali je samodzielnie, nie były narzucane przez organizatorów) i sposobie jego ujęcia. Dzięki temu wielu z nich do dziś czuje się specjalistami od nieomawianych w szkole dramatów Ionesco, esejów Camusa czy powieści Konwickiego, tak atrakcyjnych dla licealistów lat siedemdziesiątych.

Pani Maria Rewińska lubiła spędzać wakacje w szkolnym ośrodku wypoczynkowym w Pobierowie, gdzie najpierw jeździła z mężem i córkami, a potem z wnukami. Dała się wtedy poznać nam, swoim uczniom, a potem kolegom z pracy, jako osoba towarzyska, wesoła, lubiąca biesiadować przy stoliku miedzy sosnami i rozmawiać o literaturze. Głośno śmiała się z żartów, ujawniając do siebie wiele dystansu. Właśnie taką witalną i wesołą zapamiętam Panią Profesor Marię Rewińską.

Małgorzata Jach

***
Jak zapamiętałem Panią Marię, moją wychowawczynię i nauczycielkę języka polskiego?

Wspomnienie Pani Marii wywołuje nostalgię za szkołą, której już nie ma, za nauczycielami i uczniami, dla których wychowanie, zasady i nauka miały znaczenie. Była nie tylko wychowawczynią, była po prostu naszą Panią. Pomogła przetrwać pierwsze tygodnie w elitarnym liceum zagubionym byłym ósmoklasistom, wcielała się w rolę adwokata, skutecznie broniąc nas przed surowym dyrektorem i wymagającymi profesorami, potrafiła wiele wybaczyć, bo przecież byliśmy Jej podopiecznymi. Bywała bardzo pryncypialna i surowa, zawłaszcza kiedy nie przestrzegaliśmy zasad tworzących etos i klimat I LO, począwszy od naszego wyglądu – odpowiedni był biało-granatowy dress code z nieodłącznymi czerwonymi tarczami – a skończywszy na tłumaczeni nam, że uczciwość i pracowitość jednak popłacają. Nie zawsze, a nawet często, nie potrafiliśmy tego docenić, bywaliśmy zadufani w sobie, niewdzięczni. Wiemy, że za późno, ale bardzo przepraszamy. W niełatwych czasach Pani Maria szczęśliwie doprowadziła nas do matury i pomogła nam wybrać dobrą drogę życia.

Dziękujemy.
Robert Gabis

Bywaliśmy, oj tak, w Warszawie, w Krakowie, w Poznaniu i to nie raz… 
Nasza wychowawczyni i polonistka, pani profesor Maria Rewińska tłumaczyła nam, że w liceum choć jeden raz powinniśmy zobaczyć operę, operetkę, balet czy pantomimę, bo zdarzyć się może, że będzie to tylko ten jeden właśnie raz w całym naszym życiu, a przecież jesteśmy uczniami liceum ogólnokształcącego. To zobowiązuje! Organizowała wszystko i zabierała nas pokazywać świat… Byliśmy w Operze Narodowej na „Tosce”, światowej sławy operowym dramacie Giacomo Pucciniego, na klasycznym balecie „Dziadek do orzechów” arcymistrza Piotra Czajkowskiego,  na patriotycznej operze „Straszny dwór” Stanisława Moniuszki, zakazanej w czasie zaborów przez rosyjskie władze czy na operze komicznej Wolfganga Amadeusza Mozarta pt. „Wesele Figara”, jednej z najważniejszych i najpopularniejszych oper w historii.  Chodziliśmy także na każdą premierę w Teatrze im. J. Osterwy w Gorzowie.

Ale były także klasowe wycieczki organizowane przez naszą wychowawczynię albo charytatywne wykopki, czy spektakle, jak choćby ten w domu nauczycieli emerytów z okazji ich święta, pomoc dla samotnych seniorów polegająca na noszeniu węgla do ogrzania zimą mieszkań czy robieniu zakupów, a nawet dzień matki, jaki zorganizowaliśmy w klasie dla naszych mam z inspiracji i pod okiem pani profesor Marii Rewińskiej, która pamiętała o wszystkich, interesowała się nami i o nas walczyła, dbała o nas i o naszą przyszłość. Dziękujemy.
Wdzięczne wychowanki 1975-1979
Małgorzata Wiczkowska i Anna Sokółka

Miło nam poinformować, że Emilia Pochranowicz z klasy 4 D została Finalistką XLVIII Olimpiady Wiedzy i Umiejętności Rolniczych w Pyrzycach – blok weterynaria.

Emilce gratulujemy i trzymamy kciuki za dalsze zmagania.

Opiekunem merytorycznym jest prof. Katarzyna Sierakowska.

Publikacja: Puszkinowe Centrum Prasowe

W czwartek 10 kwietnia br. po raz dwudziesty drugi odbył się w naszej szkole Konkurs Matematyczny im. Majki Ostrowskiej.

Jak co roku impreza została objęta patronatem Lubuskiego Kuratora Oświaty Pana Mariusz Biniewskiego. Przedstawiamy listę wyróżnionych uczniów szkół podstawowych, nie zapominając o wszystkich uczestnikach oraz ich nauczycielach.

Wyniki konkursu Matematycznego im. Majki Ostrowskiej
Szkoły Podstawowe:

Laureaci
Mateusz Sobański – SP nr 2 Myślibórz
Lui Zheng Wenxu – SP nr 13 Gorzów Wlkp.
Marcel Cenarski – SP nr 3 Myślibórz

Finaliści
Aleksander Długosz – SP nr 20 Gorzów Wlkp.
Bartłomiej Siwek – SP nr 2 Strzelce Krajeńskie
Wiktoria Kapuścińska – SP nr 21 Gorzów Wlkp.
Maksim Mokrecki – SP nr 20 Gorzów Wlkp.
Filip Sosnowski – SP nr 1 Strzelce Krajeńskie
Lena Wałdoch – SP nr 20 Gorzów Wlkp.

Klasyfikacja Drużynowa
1. SP nr 20 Gorzów Wlkp.
2. SP nr13 Gorzów Wlkp.
3. SP nr 2 Myślibórz

Gratulujemy!!!

Źródło: Zespół matematyków
Publikacja: Puszkinowe Centrum Prasowe

Z wielkim żalem informujemy, że 22 kwietnia 2025 r. zmarła Pani Profesor MARIA REWIŃSKA – nauczycielka języka polskiego pracująca w naszym liceum w latach 1971 – 2003.

Cała społeczność szkolna składa najserdeczniejsze wyrazy współczucia Rodzinie Pani Profesor.

W ostatnim czasie Emilia Pochranowicz z kl. 4d i Karol Gabis z kl. 4e zmagali się z zadaniami teoretycznymi i praktycznymi w trakcie etapu okręgowego XLVIII Olimpiady Wiedzy i Umiejętności Rolniczych w Pyrzycach.

Karol uplasował się na 5 miejscu w bloku produkcja zwierzęca ( jako jedyny reprezentant liceum ogólnokształcącego, pozostali to uczniowie szkół rolniczych). Emilia została laureatką w bloku weterynaria.

Dziękujemy im za reprezentowanie I Liceum w tak trudnej specjalistycznej olimpiadzie i gratulujemy świetnych wyników.

Tekst: Prof. Iwona Pacześna
Publikacja: Puszkinowe Centrum Prasowe

W dniach 27 marca – 4 kwietnia 2025 roku miała miejsce pierwsza część wymiany młodzieży między I Liceum Ogólnokształcącym w Gorzowie Wielkopolskim a KGS Rastede. Wydarzenie to jest efektem ponad 35-letniej współpracy z niemiecką szkołą partnerską i stanowi część regularnej, odbywającej się co dwa lata wymiany młodzieży. Celem tej inicjatywy jest nie tylko przełamywanie barier językowych, ale także wzajemna wymiana doświadczeń kulturowych i integracja młodych ludzi, co stanowi fundament budowania porozumienia międzynarodowego.

W tym roku, w ramach wymiany, dziewiętnaścioro uczniów z KGS Rastede spędziło 9 dni w Polsce. Wizyta była możliwa dzięki zaangażowaniu organizatorów ze strony niemieckiej – Stefana Körnera oraz Marii Mansholt, którzy towarzyszyli młodzieży. Uczestnicy zostali gościnnie przyjęci przez polskie rodziny, które zapewniły im ciepłą atmosferę i niezapomniane wspomnienia.

Z kolei organizatorzy po stronie polskiej, Kamil Maciejewski i Agnieszka Mioduszewska, przygotowali dla uczniów bogaty i zróżnicowany program. Opinie uczestników, zarówno uczniów, jak i ich rodziców, wskazują jednoznacznie, że wymiana spełniła swoje cele integracyjne i edukacyjne. Koordynatorzy projektu zdołali stworzyć doskonałe warunki do wspólnej nauki i zabawy, a czas spędzony w Polsce na długo pozostanie w pamięci wszystkich uczestników.

W programie wymiany znalazły się liczne atrakcje, które miały na celu integrację i rozwijanie umiejętności współpracy między młodzieżą z różnych krajów. Uczniowie wzięli udział m.in. w integracyjnej zabawie w ośrodku Kadet OK, wspólnym śniadaniu w szkole, podczas którego z ust dyrektora 1LO, Mariusza Mężyńskiego, oraz przedstawicieli Euroregionu Pro Europa Viadrina, Krzysztofa Szydłaka i Piotra Boboryka, padły słowa powitania. Spotkanie to było także doskonałą okazją, by podkreślić współpracę szkoły z Euroregionem, za którego wsparcie finansowe projekt mógł się odbyć.

Dodatkowo uczniowie 1LO przygotowali lekcję języka polskiego dla swoich niemieckich rówieśników, a pan Robert Piotrowski poprowadził wykład o historii Gorzowa. Kolejne dni obfitowały w atrakcyjne wydarzenia: gra terenowa przygotowana przez uczniów z 1LO, integracja w kręgielni, w parku rozrywki „Game Time”, w Escape Roomie i na polu golfowym, a także warsztaty taneczne i kulinarne. Kulminacją programu była wycieczka do Poznania, gdzie młodzież mogła poczuć klimat kolebki Polski.

Po tym intensywnym czasie, pełnym nowych doświadczeń i emocji, nadszedł moment powrotu do szkoły i codziennych obowiązków. Jednak uczestnicy z niecierpliwością czekają na drugą część wymiany, która odbędzie się w Rastede, w Niemczech, między 10 a 18 czerwca.

Projekt wymiany młodzieży mógł się odbyć dzięki współpracy z Euroregionem Pro Europa Viadrina oraz wsparciu finansowemu w ramach Funduszu Małych Projektów. Dzięki tej inicjatywie młodzież miała nie tylko szansę na rozwój językowy i kulturowy, ale także nawiązała trwałe przyjaźnie, które z pewnością będą miały wpływ na ich przyszłość.

Tekst i zdjęcia: Kamil Maciejewski
Publikacja: Puszkinowe Centrum Prasowe

Czwartek, 28 marca, godzina 17:00 – dworzec w Gorzowie. Stres, oczekiwanie i rozpoznawanie twarzy z Instagrama w wersji „na żywo”. I są! Nasi goście z Rastede dotarli. Szybkie „Hallo!”, pierwsze uśmiechy i ruszamy – do domów, do rodzin, do polskiej rzeczywistości. Wieczór to czas na zapoznanie się, pokazanie osiedla, lokalnych atrakcji i tłumaczenie, że „pierogi to nie ravioli, tylko lepsze”.

Piątek przywitał nas nad Jeziorem Długim – wspinaczka, wodne rowery, gra terenowa i laser tag w lesie. Ktoś się zgubił, ktoś nie chciał zejść ze ścianki, ktoś się śmiał przez cały czas – było super! Z par stworzyła się jedna zgrana grupa i chyba pierwszy raz usłyszeliśmy, że ktoś naprawdę polubił „integrację”.

Weekend? Niby czas na indywidualne plany, ale wiadomo – Polak nie wytrzyma długo bez wspólnej imprezy. W sobotę spotkaliśmy się w Mironicach na ognisku. Była siatkówka, kiełbaski, śmiech i pogoda jak z bajki. Niedziela była spokojniejsza – każdy spędzał ją ze swoim gościem, ale i tak co chwilę ktoś do kogoś pisał: „Ej, idziecie gdzieś?”

W poniedziałek zabraliśmy naszych partnerów do I LO. Po oficjalnym powitaniu przez dyrektora i organizatorów zjedliśmy polskie śniadanie. Potem była prelekcja o Gorzowie po niemiecku, lekcja języka polskiego i zwiedzanie szkoły. Po południu – kręgle. Punktacja? Nieważna. Liczyły się emocje i to, że ktoś pierwszy raz w życiu zbił wszystkie kręgle jednym rzutem (przypadkiem, ale ciii).

Wtorek zaczęliśmy tanecznie – uczyliśmy Niemców poloneza, a potem daliśmy się porwać latynoskim rytmom. Czacza, salsa, samba… różnie to wyglądało, ale każdy dał z siebie wszystko. Później był „Game Time” i pole golfowe, gdzie wielu z nas odkryło, że trafić piłeczką w dołek to jednak nie taka prosta sprawa. Dzień zakończył się grillem z pysznymi kiełbaskami i kolejnymi godzinami rozmów.

Środa to wyprawa do Poznania – najpierw Muzeum Rogala Świętomarcińskiego, gdzie robiliśmy rogale i każdy czuł się jak mistrz cukiernictwa. Po warsztatach czekało nas zwiedzanie centrum Poznania z przewodnikiem, a potem czas wolny – idealny moment na pamiątki, jedzenie i robienie miliona zdjęć.

Czwartek rozpoczął się grą terenową po Gorzowie, przygotowaną przez naszych uczniów – Niemcy poznali miasto z nowej perspektywy, a my też przypomnieliśmy sobie, że Gorzów ma naprawdę ciekawe miejsca. Potem podzieliliśmy się na grupy: jedna ruszyła do Escape Roomu, gdzie musieliśmy wykazać się logicznym myśleniem, a druga na warsztaty kulinarne w Łubudubu, gdzie robiliśmy pizzę. Własnoręcznie. Tak, była jadalna. Tak, była pyszna.

Piątek, godzina 8:00. Znów dworzec. Znów walizki. Ale tym razem nikt już nie był zestresowany – za to wielu z nas miało łzy w oczach. Pożegnania były trudne, bo przez ten tydzień naprawdę się zżyliśmy. To był czas pełen śmiechu, nauki, wspólnych chwil i kulturowych odkryć. Wróciliśmy bogatsi o nowe znajomości, wspomnienia i kilka słówek po niemiecku, których nie było w podręczniku. Już nie możemy się doczekać czerwcowego wyjazdu do Rastede!

Tekst i zdjęcie: Emilia Piątkowska
Publikacja: Puszkinowe Centrum Prasowe

Uczniowie klas 2F i 3F mieli szansę uczestniczyć w pierwszym Forum Logistycznym, które odbyło się w Akademii Jakuba z Paradyża.

Forum cieszyło się dużym zainteresowaniem, sala była oblegana przez wiele osób.

Dowiedzieliśmy się na nim wiele ciekawych informacji o logistyce, o tym jak wygląda zarządzanie nią oraz jakie cechy ma dobry logistyk.

Uczestnictwo w tym wydarzeniu na pewno pomogło wielu osobom, które zastanawiają się nad studiami w tym kierunku.

Tekst i zdjęcia: Wiktoria Dera, Martyna Blicharska – dziennikarki PCP
Publikacja: Puszkinowe Centrum Prasowe